De toekomst van een slaaf  

Het leven van een slaaf leek iets dragelijker te worden. Rond 200 na Chr. kwam het voor dat  slavengezinnen minder uitelkaar gerukt werden door de slavenhandelaren. Ook mochten slaven bijvoorbeeld trouwen. De eigenaren hielden nu rekening met hun geweten, ookal waren slaven nogsteeds een eigendom. 

Het kwam ook voor dat slaven werden begraven. Eerst werd het lichaam van de slaaf op een vuilnisbelt gegooid, er was totaal geen sprake van respect. 

 

Wel is het belangrijk om te weten dat aan de slavernij zelf geen verandering werd aangebracht. De straffen en het werk bleven gewoon hetzelfde als voorheen. 

 

Iedere slaaf wilde natuurlijk vrijkomen. Je kon jezelf vrijkopen, dit bedrag staat gelijk aan het aankoopbedrag. Vaak was dit helemaal niet mogelijk, maar de hoop deed de slaaf goed. 

Soms kon je als slaaf vrijkomen als je eigenaar overleed, vaak ging dit via een testament. Ook alleenstaande vrouwen hadden het recht om de slaaf vrij te laten. 

Er waren ook ceremonies om vrij te komen, maar hier moest een magistraat bij aanwezig zijn. 

Dit ziet er allemaal heel positief uit, maar dit gebeurde heel erg weinig. In principe was je slaaf tot aan je dood.